Schaamlipcorrectie

De vulva of de uitwendige vrouwelijke geslachtsdelen bestaan uit twee paar lippen. De uitwendige behaarde of grote schaamlippen en de inwendige kleine rood gekleurde lippen welke glad zijn en met slijmvlies bekleed.
De grote (buitenste) schaamlippen worden eerder zelden gecorrigeerd. Indien deze wat volume verliezen, is een opvulling met eigen vetweefsel of met een rimpelvuller mogelijk. Zo kunnen deze wat strakker en gladder gemaakt worden.
De meeste patiënten hebben echter een probleem met de kleine of binnenste schaamlippen. Deze kunnen van natuur te groot zijn of gaan doorzakken na een bevalling. Behalve esthetische bezwaren kunnen te lange schaamlippen ook voor functionele last zorgen. De lippen kunnen hinderen bij fietsen. Ook tijdens betrekkingen kunnen lange lippen mee naar binnen klappen en pijnlijk en gênant zijn.  Veel vrouwen voelen zich dan ook zeer onzeker over hun schaamlippen. Vaak duurt het dan ook zeer lang voor ze de moed verzamelen om een plastisch chirurg te raadplegen. Dit is echter een veel voorkomend probleem en vaak ook eenvoudig op te lossen. Kleine schaamlippen kunnen onder volledige narcose of onder plaatselijke verdoving verkleind worden. De schaamlippen kunnen best niet rechtlijnig verkleind worden. Een rechtlijnig litteken trekt samen tijdens de genezing. Hierdoor kan last ontstaan. Best kan dan ook een zigzaglitteken gebruikt worden. Hierdoor blijft het litteken soepel. Indien mogelijk proberen we ook een eindje van de clitoris weg te blijven zodat daar geen last door littekenvorming kan optreden.
De hechtingen gebeuren met oplosbare hechtingen welke niet verwijderd moeten worden.

De wonde kan in het begin wat lastig genezen omdat het er warm en vochtig is. Schaamlippen zitten vol bloedvaatjes. Vandaar dat er makkelijk bloeduitstortingen kunnen optreden. De eerste dagen kunnen ze dan ook gevoelig en pijnlijk zijn.